Teoria Ograniczeń (TOC) koncentruje się na identyfikacji i zarządzaniu wąskimi gardłami w procesie produkcyjnym lub biznesowym, aby zwiększyć efektywność i wydajność całego systemu. Przykład może to lepiej zilustrować.
Przykład zastosowania Teorii Ograniczeń
Wyobraźmy sobie fabrykę produkującą koszulki. Proces produkcji składa się z kilku etapów:
- Krojenie materiału
- Szycie
- Malowanie wzorów
- Pakowanie
Etap 1: Krojenie materiału
Krojenie materiału jest szybkie i wydajne. Na tym etapie fabryka może ciąć materiał dla 100 koszulek na godzinę.
Etap 2: Szycie
Szycie jest wolniejsze. Na tym etapie fabryka może szyć tylko 50 koszulek na godzinę.
Etap 3: Malowanie wzorów
Malowanie wzorów jest szybkie, podobnie jak krojenie. Fabryka może malować wzory na 100 koszulkach na godzinę.
Etap 4: Pakowanie
Pakowanie jest równie szybkie jak krojenie i malowanie. Fabryka może pakować 100 koszulek na godzinę.
Identyfikacja wąskiego gardła
W tym przypadku, szycie jest wąskim gardłem, ponieważ ogranicza przepływ koszulek przez cały system. Bez względu na to, jak szybko pozostałe etapy mogą pracować, fabryka może produkować tylko tyle koszulek, ile jest w stanie przeszyć w godzinę, czyli 50 koszulek na godzinę.
Jak podnieść wynik firmy produkcyjnej?
Aby zwiększyć wydajność całego systemu, należy skoncentrować się na usprawnieniu procesu szycia. Można to zrobić na kilka sposobów:
- Dodanie więcej maszyn do szycia: Zwiększenie liczby maszyn do szycia, aby podwoić zdolność produkcyjną szycia do 100 koszulek na godzinę.
- Usprawnienie procesu szycia: Zoptymalizowanie technik szycia, aby przyspieszyć proces.
Jeśli zwiększymy przepustowość na etapie szycia, możemy poprawić cały proces produkcji.
